Gitmeleri çoğalttım ben. Bir yanım hep üşüyor.
Bir cam kenarı, bir kapı avlusu, bir kaldırım taşı,
bir gül kurusu zaman dile gelsede beni anlatsa. Yürüyorum kafamı kaldırmaksızım sokaklarda.
Gizlediğim gözlerim ıslaktır bakamamya. Zaman nasılda susturuyor insanı. Çekip gidiyorum sessizce, yalnızlık paltosu üstümde...
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta