Yalnızlık Hüznü Şiiri - Ali Akça

Yalnızlık düşünür
Senin içindeyken seni
gönül camlarının sisten körelmesi
yalnızlık sonsuza yığar her şeyi

yaşarken omuz omuza
kimi dostluklar gibi
bir gözünün diğerini görmemesi

denizden karanlık çığlık beklemek
güneşin ufka gönderdiği kızıl ordu
Ocak’ta uçuşan bir kelebek
ormanın içine işleyen sızı

Nisan’da pıtır pıtır hüzün damlacıkları
yağmurun kuşlukta öpmesi kaldırımları
akıp giden bir şimşek boşalması
Ölgün nefesi sokakların
Ayların eylül bakışları

yalnızlık anne, baba gibi
birdenbire terk etmesi insanı düşüncelerin

yalnızlık
mevsimlerin güzü, sisi yaylaların
uludağların ulaşılmaz zirvesi
çıkmazına açılan hüznü sokakların

yalnızlık erken ölüm
ölüm başı başına yalnızlık