Yalnızken bir insanoğlu,
Aldı bir insan insanoğlunu.
Kendi lisanıyla konuştu gaddar olan garibe.
Küfürler savurdu,
Dili çözüldükçe biçare.
Yalnızlığı arar oldu.
Lakin unutmuştu Gönlün lisanını.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta