Yalnızlık,
bir yokluk değildir;
fazla farkındalıktır.
Sesler çekildiğinde
düşünceler yükselir,
insan kendine kalır.
Gece,
en dürüst aynadır.
Kalabalıklar sustuğunda
sorular konuşur:
Kimdim?
Kim olamadım?
Yalnızlık melankoliktir,
çünkü hatırlatır—
her temasın geçici,
her anlamın kırılgan olduğunu.
Ama aynı zamanda
insanı derinleştirir.
Sevgi bile
buraya uğrar bazen;
bir anlığına oturur,
hiçbir şey söylemez.
Sessizlik,
en ağır cümledir.
Ve anlıyorum:
Yalnızlık,
terk edilmek değil;
kendinle
baş başa kalmayı
öğrenmektir.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 18.12.2025 17:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!