Yalnızlık En Büyük Mutluluğum

Koştum,
Kilometrelerce koştum.
Hiç dinlenmeden,
Hatta soluk almadan koştum.
Kaçmaya çalıştım yalnızlığımdan,
Kaçıp kurtulmaya çalıştım...
Tabanlarım yarılıncaya,
İnce ince kanayıncaya kadar koştum.
Ben koştukça yollar uzadı,
Ben koştukça engeller çoğaldı,
Kah çukurlar oluştu önümde,
Kah tepeler dikleşti.
Ama ben,
Hiç yılmadım, önümü kesen çaresizlikten
Ve koştum.
Vücudum yorgunluktan ağırlaşıncaya,
Halsiz ayaklarım bedenimi taşıyamayıncaya kadar koştum.
Yalnızlıktan kaçmaktı tüm umudum.
Sonra,
Artık tamamen koşamaz hale gelince durdum,
Ve tüm o yorgunluğun içinde farkettim ki
Yalnızlıkmış en büyük mutluluğum...

05:52 5/15/2008