Yalnızlık çobanı Şiiri - Yorumlar

Yalnızlık çobanı, karanlık gece ve onun karanlık şövalyeleri sonsuzluğa kılıç savurmakta..Düşler ormanına düşen yağmur değil,çığlıklar ağaçların dallarından semaya doğru savrulmakta.Bir hu sesiyle seslenen rüzgar,yürekteki acıları parçalayıp ayırmakta.Her parça yükselirken gökyüzüne bir yıldız olup bilinmezlik tünellerine akmakta.Karanlığın karanlığıma karışırken,Ay acırcasına her gece bana bakmakta.Asyacan Nermin Devrimci...