Yalnızlık Başlar Şiiri - Adnan Mızrak

çekip gider artık
buradan kuşlar
gün susar yalnızlık başlar
küçük bir gelincik açar
gecenin karanlığında
şansı yok, sonu hüzün
mevsim sonbahar…

bilinmezdedir şimdi tüm umutlar
hayaller yitiktir sonsuzlukta
sabrın çiçeği henüz tomurcuk
ve umudum batık bir gemidir yalnızlıkta…

meçhuldür yer ve zaman
kum biraz ıslak
gece ise yosun kokar
kendimi bile yitirdiğim bu sahilde
gün susar artık yalnızlık başlar…

kimse bilmez burayı
her zaman yalnızdır bu batık gemi
yalnızdır bu kumsal bu kayalıklar
ve çığlık çığlığadır bu martılar…

dalgalar hep böyle
sessiz vurur kıyıya
ufuktan gemiler hep sessiz geçer
meçhule uzanır bu sonsuz deniz
ve ölüm
yalnızlığı dost seçer…

hayaller yıkıktır
umutlar kırık
yalnızlığımdır hüküm süren
şu soğuk gecede
dudaklarımdan damlayan
bir damla kan
ve tesellim
ılık nefesindir sadece

ey yalnızlığımda seni sevdiğim
o yalnız gece
ey çığlıklarıyla uyandığım martılar
söyleyin nerde şimdi o batık gemi
yosunlu ağlar
ve o bitimsiz coşkular
sakın…
sakın yitip gittiğini
söylemeyin sonsuzlukta
ki o zaman gün susar gönlümde
ve yalnızlık başlar…