Yalnızlık Adası Şiiri - Ercan Günel

Vakitlerden puslu ikindi
Aştın güneş misali
Bilinmez maveraya.
Kapımı devasa, küstah bir sensizlik/
Ağzımın tadını kızıl bir şarap çaldı.

Bilsem,
Hala İstanbul'da mısın?
Mülteci misin Anadolu'da?
Köklerin toprağındayken damar damar/
Sahrasından kaçıp fayrap gönlümün.

Hangi sözcük kaygılanmasın şimdi/
Anlamını bulamamaktan?
Bulsa bile hangi yürek/
Hangi ruhu katmalı ki;
Nabzı vursun komadaki aşkın.

Güven;
Sokağa çıkmıyor artık,
Kardeşi İnanç terketti evini
Ne söylediğini kulağı duymuyor/
Bu sabah aynada kendi yüzünü tanıyamadı; Sevgi.
Yoksa ayrılık mı aşkı, Aşk yapar, vuslatsız?

Bilsem,
Bende misin hala?
Gittin,
Ağzımın tadını kızıl bir şarap çaldı.
Okyanus ortasında/
Ölü bir aşkın Yalnızlık Adası bana kaldı.

Temmuz-2005