Yalnızlık Şiiri - Salim Diyap

Yalnızlık, çatlayan dudaktan dökülen, şarkıların arasında titreyen yorgun bir yürektir.

​Boş bir oda değil, dolu bir salonda kimsenin dönüp bakmadığı bir tablodur.
Yüreklerin müzayedesi kurulmuş, senin kocaman kalbin karanlık bir sandıkta unutulmuştur.

​Yalnızlık, fısıltılarını duymayan sokaklarda anılarını taşıyan bir gölgedir. .
Bir kitabın sayfaları arasında unutulmuş sözcük,
bir melodide derinlemesine hissedilen sızıdır.

​Yalnızlık, içinde fırtınalar kopan bir denizde dalgalara teslim olmuş bir gemi, kaybolur uzaklarda hiçbir limana ulaşamayacakmış gibi.

​Yalnızlık, zamanın bile uğramadığı bir şehirde, elinde işe yaramaz bir harita gibi durur.
Sen yolunu arırsın ama tüm sokaklar seni unutmuştur.