Yalnızlık... bazen bir gölge gibi sarar insanı,
Sessizce sokulur yüreğine, belli belirsiz,
Kalabalıkların ortasında bile bir başına kalır insan,
Gözlerin bir yere bakar ama ruhun başka âlemlerde.
Sokaklar ıssızdır, geceler apansız uzun,
Her köşe başında biraz daha eksilirsin,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta