Yalnızlık Şiiri - Cem Acar

Gecenin karanlığı yavaş yavaş
çökerken
renksiz vede bir o kadar
yalnızlık kokan şehrin üstüne
bedenler alev alev yanmakta
yitik sevgilinin
ardından...
Umut sarmalamakta
ayazlı sokaklar üzerine gelmekteyken
insanın,
belki
sabah olunca gökkuşağı renkleri kaplıyacak
yaşamın herbir tarafını
belki
sabah olunca yalnızlık sona erecek
yitik sevgilinin umuduyla...
Renksiz vede duygusuz kentte....
-delikıza-
16 aralık 2000