elimdeki dumanla birlikte
kahırları içime çekiyorum
masamda yetmişlik gurbet şişeleri
birazda saf dertlerin memba suyu
sonra yalnızlık salatası allı morlu
ve hasretin tuzunu döküyorum üstüne
kabak misali dolunay oluyor soframa tatlı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
kısa öz hasret dediğin de çok laf kaldırmaz zaten..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta