Kırmızı elleri vardı yalnızlığın
kırmızı elleriyle sıkardı bulutları
hep aynı saatte başlardı bu kentte yağmur
gözlerinin bozkırında otağını bırakıp kaçınca günün bütün ışıkları
dilbilmez kuşlarla gelirdi akşam.
Sen bu kenti bırakıp giderdin
mevsimler hep sonbaharda kalırdı...
Kayıt Tarihi : 31.1.2001 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!