Yalnızlığın Durağı
Yalnızlığın seni tamamen sarmıştır ve bakarsın ardına yaşanmışlıklarından geriye kalanlardır seni sarıp sarmalayan ve koynunda beslediğin sevgiyi sunacağın kimse kalmamıştır.
Sokak sokak gezersin ve her köşe başında başka bir yalnızlık karşılar seni konuşmaya çalışırsın sözcükler boğazında düğüm düğüm olur. Seninle aynı kaderi paylaşanların garında gelmeyecek olan mutluluk trenini beklemeye başlarsın. Kalabalıklar yorar seni, sen ise yalnızlığının adımlarına eşlik edişiyle ayrılırsın o gardan ve beklemenin acı çekmek olduğunun farkında bile değilsindir. Göz yağmurlarınla ıslanırsın birde dudaklarında ayrılık ıslığı son namelerini unuttuğun aynı makam dolanır diline.
Sadece yaşadıklarına bakarsın yanılgılar olsa da, ya da aklında kalanlarla yaşamayı öğrenirsin.
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta