İçim, kuytuda kalmış yalnızlar ülkesi,
Derinlerde bir yerde duruyor karanlığım.
İşte yine göründü ufuk çizgisi,
İlk yaprağı düşüyor yine sonbaharın.
Soğuk vurunca gözlerinden içeriye,
Bakışları mermi gibi oluyor insanın.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta