Yalnızlık zemheridir gidenlerin ardı sıra
Billur tanecikler gibi bir bir
Gözyaşları buz döker
Pusludur şimdi gökyüzüm
Yüzümde sisli bir hüzün
Ve yokluğun zemheriden de beter
Diller lal olur ardı sıra
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta