Şehrin göbeğinde köhne bir apartman.
Koridorlar karanlık, odalar loş.
İnsanlar yok, ışık yok, yıldızlar bile yok.
Caddeler ise bomboş.
Çıkıyorum dar merdivenlerini evimin,
Nefes nefese kalarak.
Başbaşayım odamla,
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta