Aklımda onlarca düş..Düşlerimin haykırışlarında kaybolan benliğim.
Benliğim.O koku, o düş, o haykırış.
Çalkantılar..
İnzivaya çekilmiş kalbim, beklentilerle, sessizlikte.
Üşüyorum.
Tamda Eylülün ortasında üşüyorum.
Uykusuzluğun yamacında bırakıyorum kendimi, kör uçurumlara.
Milyonlarca kez düşüyorum o yamaçtan, ölemiyorum, öldürmüyor işte.
Her bakışta, anımsamada ve dokunuşta yeniden diriliyorum.
Hep eksiğim, hiç tamamlanamayan.
Dört duvar arasında, binlerce insan içinde, eğlencenin tam da ortasında, sessizliğim..karanlığım.
Kayıt Tarihi : 30.11.2017 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!