Yalnızlığım Şiiri - Yasin Avcı

Yine karanlık ve ıssız bir gecede
Hasretinle başbaşayım..
Elimde son sigaramla seni düşünüyorum.
Ne gecenin soğuğu,
Ne de karanlığın sessizliği ürkütüyor beni.
Deniz Feneri aydınlatıyor denizi,
Ve ben her geçen Gemiye el sallıyorum
İçinde sen varmışsın gibi hüzünle..
Sahile vuran her dalgada kendime geliyor,
Sonra yine dalıyorum derin düşüncelere..
Martılar bile gecenin içinde dans eder gibi
Uçmayı bırakıp, çekildiler köşelerine..
Bir an dalmışım,
Hayalin canlandı birden,gerçekmiş gibi gözümde..
Gel diyordun,
Gel yanımda kal,hiç gitme..
Uyanınca anladım hayalden ibaret olduğunu..
Rüzgar artmış,deniz coşmuştu bir kere..
Dalgalar kıyıyı daha sık dövüyor,
Fırtınalar kaparıyordu sanki,Boğaz'ın serin sularında..
Ya da, içimde kopan fırtınaların yansımasını görüyordum rüyamda..
Artık şafak sökmeye,
Güneş de yüzünü göstermeye başlamıştı ufukta..
Gün,sıyrılıyordu siyah örtüsünden.
Ve kaldırıyordu örttüğü perdeleri..
Ben ise üşümeye başlamıştım.
Hayalin de gitmişti gözümün önünden..
Tıpkı;
Gerçeğin de hayalin gibi terketmiş,
Ve bırakmıştı beni yalnızlığımla..