Sakın! söz etmeyin yalnızlıktan,
İyi bilirim.
Atom gibidir kalbim; parçalanır,
alevlenirim.
Nagazaki-hiroşima'ya benzemez
dünyam:
Eriyen civayim, yuvarlanır kendime
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bazen yalnızlık yalnızlığı büyütürken, bazende yalnızlığında adamlığı doruğa yükselir şiir olur..
Eriyen civayim, yuvarlanır kendime
eklenirim...
...Her dağılma ve erime ardından azalıyorum sanırken insan,diğer maddelerden farklı olarak eklenerek,her seferinde artıyor insan..
Ve bir candan koparak oluşan insan,bir daha bütün olamayıp hep yalnız ve tek sanırım....
Ve böyle güzel şiirlerle çok olmaya,yalnızlığı paylaşmaya çalışıyor..
Kutlarım Şair yüreği..Saygımla..
CAN YOLDAŞI...SIRDAŞ...ARKADAŞ...BAZEN İHTİYAÇ OLUR...HOŞ GELDİN DEDİRTİR İNSANA....YALNIZLIK...
Öyle yaşadım... Öyle bildim ki... Sözü dahi içim yakar... Yalnızlığın... Yüreğine sağlık Abdüsselam bey...
ve yine kendimi yakarım...
iyi bildiğim bir duygunun bana yakın bir tarifi...
tebrikler....
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta