Yalnızlığı Sev Şiiri - Enes Rıdvan Ayhan

Yalnızlığı sev kırık insan
Hiç düşünmezsin o zaman bastığın yeri
Uyanacak mı diye bitirmezsin kendini.
Kapı gıcırtıları umarsamaz seni
Yalnızlığı sev kırık insan
Parmak ucunda yürümezsin
Açtığın kapıları sert açarsın
Ardında olmadığını, olma ihtimalini unutmuşsundur çünkü.
Unutamadığında ise kapıyı açarken iki kere düşünürsün
Ya o çıkarsa, unuttum, yalnızım dediğin o an
Tekrardan aynı bakış aynı koku...
Yalnızlığı sevemez olursun kırık insan
Bir kez daha bekleme kırılmayı
Bir kez daha unutmaya çalışırsın aynı kokuyu,kokusunu...
Yalnızlığı sev kırık insan
Okuduğun iki cümle romanda, onu bulamazsın
Her gördüğün nokta sana, onun gidişini hatırlatmaz
Her gördüğün virgülden sonra sevdiceği beklemezsin artık.
Yanlızlığı sev kırık insan
Onu görsende sev görmesende
Gördüğünde mutlu görün, bırakıp giden üzülür
Şayet o kalp onda varsa!!
Varsa, sen onu kırmaktan korktun
Sen onun gözyaşlarını görmeye kıyamayan adamsın
Bırak kıysın sana.
Bırak konuşuyorsa arkandan konuşsun
Bırak, bırak seni kaybettiğini anladığı gün
Oturup ağlamasın sana
Kıyamam ya!
Sen yalnızlığı herşeyiyle sev
Herkes bırakır gider ama yalnızlık seninledir
Bırakmaz seni güzel insan
Bunu bil ve yalnızlığı tekrardan sev güzel insan.