düz ovanın bittiği yerde yaşlı bir söğüt vardı
onun da yaprakları sallanırdı rüzgarla
ama yalnızdı.
öyle yarışırcasına yükselirdi dağın yamacından.
hüzün; onun çok eskiden dost olduğu kelimeydi.
zamana aldırmıyor, doğaya gücenmiyordu
yalnızken 'insan' gibi,
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
