bugün karar verdim
çok yalnızım besbelli
şu garip deniz gibi
uçuşan martılar bile sanki
dalga geçiyor benle
yalnızım umudu yitirmişim
yalnızım içim kor gibi yanıyor
küllerimi savurun ruzgarda
ben senin hasretinle yandım
ölüyorum günden güne
içimde dinmiyor ateş
yorgun biçare ve yalnızım
ne kadar kör insanlar
bedenimi soğuk sarıyor
titriyenn bir cocuk gibiyim
yalnızım senin yalnızlıgında kayboldum
artık gec zaman
bana kalan tek söz
hoşçakal...............
30-3-2006
Ali Kemal İçenKayıt Tarihi : 30.3.2006 23:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)