Gecenin karanlığında bir uçurumun kenarında düştüm düşeceğim korkusuyla, uzanacak bir el bekliyorum. Esrarengiz bir ormanlıkta bataklıkta çırpınan bir çocuk gibi kurtarılmayı bekliyorum. Yırtıcı aslanların pençesinde kalmış yavru bir ceylanın çaresizliğini yaşıyorum. Kartal yuvasında yol gözleyen yavrucuklar gibi semaya bakıyorum. Bir umut bekliyorum.
Etimi kemiklerimden sıyırıp akbabalara yediren zalimin insafa gelmesini bekliyorum. Karanlığın delirten ihtişamı karşısında, bir zavallı gibi büzülmüş yatıyorum. Yanlızlığa yenilen bir benmiyim bilmiyorum.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta