Ben yalnızım seni bilmem
Öyle yalnızımki karlı dağların ardında
Dokunsan ağliyacağım seni bilmem
Bilemedim düzen beni bana mahkum etmiş
Hatta bendemi yoksa aşkı kepaze edendemi
Karanlık bir gecenin kuytusunda
Aşkın mecali kalmamış hava buz kesilmiş
Âşk negezer yalnızlığın kucağındayim
Gecelerim puslü karanlık ve lacivert
Sen dert etme atılmışım dağların zirvesine
Gundüzleri sis yalnızlık bakar yüzüme
Yalnızlık özgurlükse özgürüz ikimizde
O sıcak bakışların buz keser suç ortağım
Özgürlük ha kalmaliyiz dunyanın sonüna kadar
Ben alıştım iki gözüm bu kepaza hayata
Müslüm inan
Kayıt Tarihi : 15.12.2014 18:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!