Yalnız kalır. Şiiri - Fehmi Tazegül

Gönüller coşarken muhabbet ile.
Bülbüller uçup gider gülünü alır.
Çiçekler açıyorken bir sevda ile.
Senin söylemeye dil yalnız kalır.

Güvenin varsa can vefasız yara.
Yuva yapar baykuş virane yere,
Mal talan olursa senin bir kere.
Bilmezsen tutmayı el yalnız kalır.

Arılar çiçeklere hep dolanır uçar.
Kötümser diller can yaralar açar.
Açtığın yaraların zanetme geçer.
Arılar kovansızsa bal yalnız kalır

Fehmi.
Tükenip ömür uymuyor yasana.
Kimseler ortak olmuyor tasana.
Gül bülbüle can yüreğim sana.
Umut uğramaz yel yalnız kalır.