Parmaksız agopun köhne meyhanesinde
Bir öğlen rakısı yudumluyorum yalnızım
Yan masada kahkahalar var içten atılan
Ben imreniyorum ama tebessüm bile yok
Yalnız kaldım istanbulda
Üsküdar vapurunun güvertesinde sen varsın
Dalgın gözlerle ve uçuşan saçlarınla istanbula bakıyorsun
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta