Büyük aşık FUZULİ’nin ruhuna ithaf olunur.
‘Ne yanar kimse bana, ateş-i dilden özge,
Ne açar kimse kapım, bad-ı sabadan gayrı’
Önemli değildir, kapımı kimse açmasın.
Yeter ki, içimdeki mutluluk hiç kaçmasın.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta