Yalnız Bir Şair Şiiri - Okan Kuzu

Bütün bu kalabalığın içindeki yalnızlığa,
Her şairin küçük isyanları olmuştur daima.
Ve hep küfretmişlerdir karanlıklara.
Bense bu haykırış zincirinin,
Çatlak bir halkasıyım.
Kuruttuğum bütün gül yaprakları.
Bütün soğuk nefeslerim gecelerde,
Hep yeni umutlara gebe.

Bir gün bu unutulmuş şiirler,
Sessiz yakarışlar ve sestteş isyanlar,
Atlı karınca düşleri,
Çıkarsa karşına herhangi bir köşebaşı rastlantısında,
Hıçkıra hıçkıra ağla.
Çünkü o an bir şair ölmüştür aslında,
Issız ve yalnız bir karanlıkta.