Çıt çıkmıyor etrafımda kimseden,
Issız bir diyarda, çölde gibiyim.
Bilmem bu mesafe bu tecrit neden,
Küreksiz tekneyle gölde gibiyim.
Ne sorarlar ne söylerler adını.
Alır mıyız bu hayatın tadını,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta