Ey dostlar, en yakınımdakiler, herkesler…
Terk ettiniz, arkamdan vurdunuz, kin kustunuz…
Hıncınızı aldınız, kızdınız, kan kusturdunuz…
Bırakın peşimi, terk edin gidin beni.
Yalnız başıma daha iyiyim, yarın düzelirim.
Eğer beni benle bırakırsanız korkun,
İşte o zaman görürsünüz, kini, nefreti,
Siz beni beslemeseniz de ben yaşatıyorum içimde,
Hayatımın kinini, katliam ateşini.
Film kopacak yakında, anlayacaksınız dehşetimi.
Yarını bekleyin çünkü yarın benim değişim,
Sizin ölüm gününüz olacak.
Tanıdığım her insan yok olacak.
Yüz gün sürem var.Suratlarınıza son kez bakıyorum.
Bi daha görmeyeceğim hiç birinizi.
Nasıldı eskiden ilişkilerimiz.
Bende her şey vardı.Sevgi, aşk, iyilik ve para,
Kalmadı şimdi hiçbiri, sömürdünüz beni.
Ağlıyorum şimdi ama kendime değil size,
Beni bu hale getiren sizlere ağlıyorum.
Bende hiçbir şey kalmadı aldınız hepsini.
Ama sizde de yok ki bir şey.
Elinize ne geçti, çekemediniz beni ve bitirdiniz.
İftiralar, yalanlar, kara senaryolar.
Hepsi benim içindi mutlu musunuz şimdi.
Topluyorum enerjimi eskisi gibi.
Önceden toparlanmam kırk yıl sürmüştü.
Şimdiyse kırk gün bile sürmeyecek.
Zira buluşunca sizlerle yok olacağız hep birlikte…
Kayıt Tarihi : 4.10.2012 15:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!