Ve...
Uzaklardan çalınıyor yalnızlık senfonisi
Orkestra hep bir ağızdan sesleniyor:
"Sen bu dünyaya yalnız geldin,
Yalnız gidersin."
Sonra bir anda duruyor tüm ritimler
Ve,başlıyor hazin düşüşler.
Her çırpınışta suya düşmezsin
Ama...
O ilk düşüşten sonra
Zor kalkarsın ayağa.
Hıçkırıklar boğduğu anda kalbini
Bir satır yaz boğazlara
Gidenler okusun,
Gelenler okusun.
Gerekirse dursun dünya
Bir daha sorsun
"Kim? " diye..
Anlaşılmasın değmez sancılara
Göğe değen bakışlarda bulsunlar
Kendi,özel,gizli cevaplarını.
Ve,
Yanılsınlar senden sonra.
De ki onlara:
"Yalnızsın."
De ki onlara:
"Yalnız gömüleceksin."
Ve düşündür.
Sonra bir daha de:
"Çünkü sen yalnız geldin."
Kayıt Tarihi : 16.4.2013 19:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (4)