yalın yaşanır yalnızlıklar
bir bulut sürüsünün karartısında
uğuldar ıssız ıslıklar
bir şarkı çağırmak ister yalnızlığa
yalın ayak gider
çıplak derin sessizliğe
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta