Boynuna günahkâr geceleri sarma sakın
Her köşe başında tinerci yalnızlıklar
İstanbul piç etmiş elleri üşüyen yavruları
Son şiirini yazıyor Edirne’de bir şair
Ölüme açılan kucaklar yara içinde
Düşünürken yolsuzlukları simit çalan çocuklar geliyor aklıma
Simit yerine ölümüne yedikleri dayaklar aklımda
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
