1972--Osmaniye -Finike
yalnız olmadım diyarımda
aradım buldum.Nurdağı vadisi
mesken oldu ömrüme
vazgeçemem yayla şehrimden
vazgeçemem Nurdağı vadisinden
gözlerimizde kaybolan akşam güneşi
ateş pembesi ufuktan buluta
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan