Hangi bahar sevinç katar ruhuma?
Fırtınadan arta kalan bir kışsın!
Ne telli turnasın, ne gökte hüma,
Göğüs kafesimde, ölen bir kuşsun!
Sana meftun idim, sana pek düşkün,
Tarih oldu gitti, bendeki aşkın,
Kabustan uyandım, bakarım şaşkın;
Kırık hayal, tümden yalan bir düşsün!
Gözlemiyor artık, kimse yolunu,
Beklemiyor açıp, iki kolunu,
Bilme şu garibin, en son halini;
Yanağımdan sızıp gelen bir yaşsın!
Vefa sınavında, notların düşük,
Eller sevdiğiyle, mesut, barışık,
Sende ne umut var, ne de bir ışık;
Kalbi taştan katı olan bir başsın!
Gurbet bizi farklı yöne savurdu,
Hasret sancıları, gün-gece vurdu,
Elmayı kemiren, içteki kurdu;
Bana sirke, ele, gülen bir hoşsun!
Rotanı çizmişsin, git güle güle!
Yıkmaz bundan sonra, beni gam-çile,
Yeminler, vaatler, getirme dile;
Tutarsız sözlerin, balon, bir boşsun!
Bırak kavrulurum, kendi yağımda,
Geldi geçti ömür, sevda çağım da,
Günyüzü görmeyen, viran bağımda;
Alaca, gülü tez solan bir faşsın!
21.05.2025
Muhittin Alaca
Kayıt Tarihi : 21.5.2025 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!