İlk sen sevdindi beni.
Suretine hiç takılmadım.
Sonunda kahroldum.
Aklı bir karış havalardandım..
perişan ı pişman olanlardanım.
Muhlis niyetin anlayamadım.
Varlığın yokluğun meçhûlken
Sensizliğin çıkmazında hapsolmuşken,
Hep derdimi içime atıyorken,
Seni hak etmediğimi düşünüyorsan
Bu tutkumu kaldıramıyorsan
Eller için iki gözü iki çeşme ağlıyorsan
Sevgimi korktum bildirmeye
Sözler bana düşman
Gözler bana düşman olur diye.
Bu yangını hapsederken içime
El gibi dolaştın yanı başımda.
İşin aslını sor bir hele.
Sensiz sevgime sarılırken bulasın beni
Gözyaşların mezarımın tuzu biberi ola.
Gecenin kör karanlığında bir el beni ararken
Sorayım;
Kim ola?
Adını âleme haykıramadığım,
'Sen yanımdayken karalar bağlarım.
Sen yokkken ne eder,
Nasıl yaşarım.
Bu aşk-ı hayat-ı sergüzeştim,
Biteviye bir hazan,bir hicran.
Nihayeti berzah-ı vatan.
(Neyzen Tevfik’e Nazire)
Ne demeye feryat edersin gönül,
Ecel gözüm önünde,karşımdayken.
Rücû ederken ruh u beden Hakk’a.
Serseriliğe mi özenirsin bir fani için.
Eşkin tazeliği mi kalmış bugün.
Sevgilive epope,
Sevgilim sana haykırmayı ne çok isterdim gül yüzünün beni benden alıp coşturduğunu,
Gönlünün karanlıklarını duyuşu mu
ıslak bedenin soğukluğuna alışamadığımı.
Gülşünün közleri söndürüşünü,
Tutunca hep alır götürürdü uzak iklimlere karıncalanan ellerinin hazzı beni.
Almaz selamını yandaşından başkasının.
Hiç umursamaz alnı terleyeni.
Meğer marifetmiş dalkavukluk.
Terbiyeden başka işi olan varsa,
Tamamdır; takdirnameyi kapar.
Sen yoksun yanımda.
Günlerimin ne tadı var ne tuzu.
Iskalasam da ben bu hayatta,
Seni aradım hayalimde düşümde.
En son sırdaş olduğum şişenin dibinde.
Şimdi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!