Sanır mısın içimde kalmış
acının tortusu.
Gönlüm kanamış, sanki
yıkılmış hüzün sarayı.
Gözlerin aydınlığım olmuş.
bir gülücük damlası.
Şehirlerim altüst olsa da,
Dayanırım,pes etmem ben.
p…..a prim vermem…
Bombaları da patlatsalar,
Sabrımızı da taşırsalar,
Anadolu’m ebedi Türk yurdudur,
İçimde coşkun bir haykırış,
Sıcak bir öpüş sevda dedikleri.
Bir bakmışsın,
Ellerimiz kendiliğinden birleşivermiş.
Göz göze bakamayız
Utancımızdan.
Bana göre değilse mutluluk sen gül,oyna.
İncinmem ben sana.
Taç takarım gelinliğine,varırı m düğününe.
Avunacak bir oyuncak verirsin belki elime.
Ne halde olduğum sorma.
Elbet bir gün ulaşır,
Dört bir yanımda o yââr
Sayıklarım hep seni yââr.
E ğleşmesenE.
L eyla’m olmuşsun.Gayrı geL.
İ ncittim mi senİ.
Kendin gibi sanırsın zalim.
Rastlayınca yüzün buruşturursan.
Kalakalırım öylece.
Izdırabın yeter bil ki.
Gerek yok başka acıya.
N erelerdesin
E cel kapımı çalsa yok haberin.
R ahat var mı bu alemde,
E ski, hüzünlü hatıralardan?
L eyla`mdın,Mecnun etti sevdan.
E ller gibi bir gün de yüzüm gülmedi.
Nevruz, sancılı bir doğumdur,bir başlangıç
Ebediyetin başlangıcı derim.
Nevruz,Şamanın büyülü sözleridir.
Nevruz, baharın ve insanın renklerle cümbüşüdür...
Bayram, aş- ekmektir,ümittir,muştudur...
Köküm ve kültürümdür....
İçimdeki melanetin mıntıka temizliğin yapmışsa
Şuh kadehlerin,
Ben kimim sor bir hele?
Koş pervaneler misli ışığa
Haseneyse hüsn-ü zan şark ı garbı besleyen.
Bana illet olmuşken içimdeki kanlı et parçası,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!