Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

Sen sevmek için değil
Tapmak için mi geldin?
Dünyaya beni bulup
Yakmak için mi geldin?

Nerden düştüm aşkına

Sensizlik denizinde boğuluyorum
Girdabına kapılmış savruluyorum
Bir tek sen çıkarırsın, tut ellerimden!..
Öyle derin ki, battıkça batıyorum

Kırık kolum kanadım sen yoksun işte!..

Birlikte üretip kardeşçe bölüşmedik
Her şeyi özelleştirip içine ettik
Altta kalanların canı çıksın
Adına serbest piyasa dedik

Bu dağlar bu ovalara
Tepeden bakar her gün.
Hepsi de aynı hizaya
Gelmeli bir gün .

Nehirler denizlere

Kimi yediğiyle mutlu olur
Kiminin dünyadır özü
Sevdiğiyle mutlu olan var ya
Ne yemek gelir aklına
Ne de dünyayı görür gözü

Düşünen insanın beyni…
Koşan insanın kalbi…
Çalışan insanın eli, kolu, bacakları…
Amansızca çalışır
Sevene reva mıdır bu eziyet
Her biri aynı anda…

Dalından düştü diye sonu gelmez tohumun
Düşüş başlangıcıdır yukarı yolculuğun
Savrulduysak ,yıkıldıysak sevinmeyin hemen
Bir filizlenmeye bakar yolu mutluluğun

Ne olmuş ki gideceksen
Zaten yoksun ki yanımda
Her gün bitti diyeceksen
Ne işin var hayatımda
Ne olmuş ki gideceksen
Zaten yoksun ki yanımda

Sevmem deme bir daha, yine seversin
Gönül laf dinlemez sen de bilesin
Düşersin, kalkarsın, vazgeçemezsin
Aşk şarabı tatlıdır, yine içersin

Sıçtın batırdın her yeri kendini tutamadın mı
Kızdın kaçırdın herkesi sesini kısamadın mı
Her laf, her yerde, herkese söylenmez cancağazım
Bura yeri değil,zamanı değil anlamadın mı