Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

Nice insan var ki otuzunda girdi kara toprağa
Sen hala düşünüyorsun yaşar mıyım otuz yıl daha
Ne yapacaksın yaşasan uyuz fare gibi sıradan
Çekip gideceksin bittiğinde, hayatı anlamadan
Gerçekleştirecek ne hayalin var ne de umudun
Ha otuz yıl daha yaşamışsın ha ansızın kayboldun

Öyle bir gün yaşadım ki bir ömre bedel
Ölsem bile umrumda değil gelsin ecel
Yıllardır hasretle bekledim seni
Bilirim kaç gece, kaç gün, kaç mevsim eder

Öyle bir gün yaşadım ya şükürler olsun

Öyle bir söz söyledin ki, yaktın sinemi
Bundan sonra ne söylesen yoktur önemi
Bir balta, koca çınarı yerlere serer
Tutup kaldırmak istese gücü yeter mi

Tasmandan çalıya bağlıysan
Ne kadar havlarsan havla

Ona buna kuyruğunu
Ne kadar sallarsan salla

Özgürdür kır çiçeği
Uçurum kenarında da açsa
Tutsaktır geleceği
Altın saksıya da konsa

Özgürlük; hava gibi,su gibi,güneş gibi gerekli
Sınırsız değil, sınırları belli, ölçülü ve dengeli
Kavurduğunda güneş,taşınca su, kirlenince hava
Irzına geçilince özgürlük de öyle tehlikeli

Ne varsa bana ait alıp yanıma
Son vereceğim esir duygularıma
Bir kibrit çakacağım “ama”larıma
Düşeceğim yollara yalnız başıma

Saldırın diyorsun saldırın
Ardınızdayım ,aldırmayın
Saldıralım iyi de…

Ey kralım oynama bizle
Yıkılacaksın tekmeyle dizle

Padişahım söyle hele tacın, tahtın nic oldu
Bilirim yoktur rahatın senin için güc oldu
Boyun bükmüş çiçeklerin bağın bahçen hiç oldu
Anladıysan güzel emme, inan biraz geç oldu

Para denilen mahluk, ne kadar şerefsizsin
Üç kuruşluk adamlara itibar verirsin
Sayende giyinirler kibir elbisesini
Nice boyunları önlerinde eğdirirsin