Evde konuşamıyorum
Kimseye danışamıyorum
Kimseyle görüşemiyorum
Hapis hayatı gibi
Hapis cezası gibi
Yemeği az yede erit göbeği
Evlende eline al sen bebeği
Yalnız olmaz, bu hayatın gerçeği
Birini bul artık be Hasan abi
Bekar kadınlarla dolu her bir yer
Yâr şu anda ağlıyor
Yüreğini dağlıyor
Karaları bağlıyor
Hasretini çekiyor
Özlemini çekiyor
Madem can evimden vuracaktın da
Karşımda bir yılan duracaktın da
Söz verip aldatıp yoracaktın da
Neden beni hasta ettin kendine
Umudumu birden yıkacaktın da
O kadın şerefsiz Allah'sız biri
Gömülmeli mezara diri diri
Denizlere girse yıkanmaz kiri
Yanıma getirme Hatice hanım
Biliyorum senin niyetin iyi
Yanında çekmedim birgün işkence
Oynadık bilmece, çözdük bulmaca
Sarılıp ağladık gündüz ve gece
Senden kalan güzel hatıran yeter
Bazen anlatırdın hikaye, öykü
Bırakmadın birgün olsun peşimi
Boşamıştım senden güzel eşimi
Hüsrana çevirdin bütün düşümü
Yârimsin diyordun hatırlar mısın?
Kâh başka Yurt'taydın, kâh başka gurbet
Bu sene buralar cıvıl cıvıl
Kuşlar ötüşüyor ağaç dallarında
Her taraf yemyeşil oldu
Susuz kalmadı dağ taş ova
Manavgat'a yağmur yağıyor
Hava iyi veriyor yağmuru
Hayat beni savuruyor
Ateşinde kavuruyor
Vurup yıkıp deviriyor
Dişlisinde çeviriyor
Yakuphan Kılınç
Yaşamımın seyircisi olamaz
Ekmeğimin zehircisi olamaz
Hiç bir zaman tehircisi olamaz
Hayatımda namertlere yer vermem
Mert kullarla yürüyorum yolumu
Diğerlerden daim çektim kolumu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!