Bu gönlümde eşsiz bir dünya kurdum
Daha önceleri hiçti gençliğim
Her köşe başında ağladım durdum
Hergün ağlamakla geçti gençliğim
Benzemedi kalbim birgün zalime
Koydum mama dolu kap
Geniş ol kara kızım
Rahat ol sakin ol hep
Geniş ol kara kızım
Yakuphan Kılınç
Kimisi bana uyuz dedi, kimisi arza
Bakın şu konuşmaya şu davranışa tarza
Aklı başında olan insan bunu söyler mi
Adım Yakuphan Kılınç getiririm ben farz'a
Yakuphan Kılınç
Nolacak bizim bu hâlımız
Kapandı tüm falımız
Kapandı yollarımız
Gidemiyoruz gidemiyoruz
Yakuphan Kılınç
Beynine iki kurşun sıkarım
Güvenme tutunduğun dala
Seni olduğun yere yıkarım
Girersin tahtadan sal'a
Not: Bu şiir hayal ürünüdür.
Bırakma ellerimi
Saklama cemâlini
Gör gözümün selini
Gitme dön gel Zeynebim
Senin olsun han hamam
Yıllar sonra tekrar yine
Aşık oldum birisine
Yüreğimden yaraladı
Gitmem onun ölüsüne
Yakuphan Kılınç
İyileş de şaşırt güldür yüzümü
Sellere dönderdin iki gözümü
Kaybederim sensiz inan özümü
Mum gibi eriyip bitme sevgilim
Düzenim bozulur düşerim derde
Yazarken tükendi kalemle kağıt
Yâr gideli beri yaparım ağıt
Sevin be hey düşman helvanı dağıt
Gitti de gelmiyor sevdiğim benim
Aldı da vermiyor gönlümü benim
Ah o zalim zalim sevgilim benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!