sabahları gece eyledim gözlerim uyanık uyumayı dertdi kendime dost eyledim.Aşk kendime dert eyledim umutun ümitsizliğe dönüştüğü yerleri kendime mesken edindim meskenleri dertle meskenleri aşkla oraları senle süsledim sevgilim ben düşerken ümitsizliğe seni ümitlerle süsledim seni mutluyken düşledim.Düş işte böyle ümitsizce senle süslü meskenlerde gezerken kendimi senli düşlerde doyurdum.Ben açtım ümide,ben açtım aşkın ateşine,ben açtım sana doymak ne mümkün doyulurmu bu güzelliğe ay bile doyamazken ben nasıl doyarım ki o güzelliğe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!