Gençliğimin düğmelerini iliklerken güneşten parlamış o belirsiz camda,
Bütün çocukluk heyecanlarımın alçak ve sebepsiz olduğunu düşündüm,
Orada bekliyordun, otobüslerin birleştiği, güneşin yüzüne mükemmel bir açıyla düştüğü o yerde,
Gülüyordun,
Kara bir cama beyaz bir çivi çakmış kadar,
Kırabiliyorsun,bütün neşesizlikleri.
Sana ulaştığımda, elimi omuzuna koyduğumda ve bir ateş parçası düştüğünde arkana..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta