Yakından Uzak, Uzaktan Yakın

Yakın ve uzak, söyle, mümkün müdür yaşamak
Ellerin uzanmış gibi uzaktan
Değil mi ki çare yok, yokluk içinde farksızlıktan
Ağlanmaklı bir kadın, gözleri kahve ve iri
Tanırım onu nerde görsem, görmeme engel değildir körlükler, güneş ve yıldızlar
Ona yakın olmak için, olmak mı gerek, olmamak mı?
Söyleyin, söylesin!
Kimdir gözlerini kaçırdığı kevser?
Onun yıldızları, sesi ve kiraz ağacı
Yeterlidir görmeye duymaya ve doymaya
Sonrası sükut ve yakarış, kim için bu yakarış
Söyleyin, bilsin
Bahçemde hani bir küçük tırtıl vardı
Yaprağını yemişti dut ağacının
Sonra kanatlanıp, kanatlarını çırpmıştı
O gün karnıma ve göğsüme konup
Kokusunu bulaştırmıştı
İşte, böyle bir hikaye, kadın ve adam
Ağaç tırtıl ve kanat
Söyleyin, söyletmesin.