YAKASIZ VE DE YENSİZ
Birer birer düşüyor, sarardıkça yapraklar,
Yaprağa kucak açmış, yerde kara topraklar.
Alternatif arayan, bilsin ki bitap düşer,
Kazdığı kuyulara, düşmektedir salaklar.
U dönüşü yok yolun, arabalar frensiz,
Yol çizdiğini sanır, ukela olan densiz,
Son nefeste pişmanlık, anlamını yitirir,
Bir elbise giyilir, yakasız ve de yensiz...............İNSANİ
Kayıt Tarihi : 21.1.2013 12:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!