Yakarsın Kına Ellerine Şiiri - Figen Güler

Gidiyorsun sen; benim yüreğim kırık.
Yakarsın kına ellerine, tamam mı artık?
Gönlümün ortasına açtın sen bir yara;
Ben sustum; sen doyarsın kelamlara.

Bir çiçeği yaktın, ona hiç de acımadan;
Şimdi yorgunum, kaldım o akşamdan.
Bakışın kurşun, sözlerin oldukça kirli;
Gölge düştü resmimize şimdiden belli.

Diz çökmem ama dizlerim kan içinde;
Sen yürürken kaldım hüzün gölgesinde.
Sitemim ısınmaz artık senin nefesinde;
Kınalar güzel olmuş; ne diyeyim, ellerinde.

Yaktığın köprüden geri dönmem çok zor;
Kelimelerin paslı, yüreğime düşürdün kor.
Bir daha asla.demek yakışır mı dilime?
Kapattım bu defteri; bakarım önüme.

Kırık aynalarda gördüm gerçek yüzünü;
Her parçası anlattı bana çürümüş özünü.
Artık saklamıyorum içimdeki sözümü
Sana bırakır mıyım mahvettiğin ömrümü?