Biz sevmeyi din sayıp aşka yürüdük aşka!
Pek çoğu meczup dedi gönül veren âşıka
Yoksul olmak nedir ki sorulur mu maşuka
Ab-ı efsun yüreği can dayanmaz berduşa…
Vermeyi iman bildik, hep gönülden derinden
Kimler vurmadı bizi hemi de can evinden
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Beden verdin, ruh verdin, zerrem sana dönecek,
Kendini Nemrut sananlar bir gün yere inecek,
Sana ortak koşanların raks ateşi sönecek,
Kullarına zulm edenlerin ruhları hep sinecek... ....Yüksel Önaçan
Doymadı gönül gözüm her daim muhtaç sana
Yanmak yıkılmak kolay zor olan varmak sana
Ayn ile göremezsem kalp ile dönmek sana
Azm-didarda gönlüm yönünü döndür bana…
Yüreğinize sağlık harika dizeler.Kaleminiz daim olsun efendim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta