Cürmümü biliyorum, ateş olsam ne yazar
Gücüm kendime yeter, ben canımı yakarım
Hayat dediğimiz yol, mevtana doğru uzar
Ardımda bıraktğım, her anımı yakaırm
Söz sükuta dönüşür, dil lal olur karşında
Kainat yasta kalır, tufan kopar çarşında
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan