Yakamoz Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Mavi göklere doğru kızıllığın,
Omuzumda kaderin yükü,
Ne iniyor yere, ne de adres nere,
Gençliğim bu günüm, yarınım,
Renkler senfonisi en çokta beyaz,
Ne suya, ne de göğe yazabiliyorum,
Ellerimi açtığım kadardı yüreğim,
Çırpınan kalbim kadardı sevdam,
Ne sevgiden ses geldi, ne de selviden,
Ne de gürül gürül akan pınarlardan,
Belki buydu sevmek, hayat buydu,
Hayatın manası buydu belki de,
Daldım yakamoza, renklere,
Kaderde sevgiyi bir selvi yanında,
Yalnızlık içinde beklerken,
Gözlerim dolar ve ben,
O yakamozlardaki ben,
Batar giderim ufuklarda.